ഇര

മരണം സുനിശ്ചിതമാകുമ്പോള്‍
മരണത്തെ എന്തിന് ഭയക്കണം
എനിക്ക് മുമ്പേ പോയവര്‍
എന്നെ കാത്തിരിക്കും
മുമ്പേയും ആയിരങ്ങള്‍
പിമ്പെയും ആയിരങ്ങള്‍
ഒന്നുമുതല്‍ ആയുസ്സൊടുക്കംവരെ
ജനിക്കുംമുമ്പേ ഒടുങ്ങിയവര്‍
ജീവിതം കയ്പും കലുഷവും 
എല്ലാത്തിനും ഒടുക്കമുണ്ട്
ഓടിയവനും പാടിയവനും 
തളര്‍ന്നുവീഴും നീണ്ടുനിവരും
സ്വപ്‌നം കണ്ടു തളര്‍ന്നവര്‍ 
ഞെട്ടിയുണരും സടകുടയും
ഓര്‍മകളെ താലോലിക്കും
നിറംമങ്ങാതെ പുഞ്ചിരിക്കും
ഭാഷയും വേഷവും വിവിധങ്ങള്‍
വിശപ്പിനും വികാരത്തിനും
ഒരേ നിറം സ്വരം ഭാവം
ഇരന്നുതിന്നവന്‍ ഇരതേടി
സ്വയം ഇരയായൊടുങ്ങും
അണയാനവന്‍ ആളിക്കത്തി
ചാരമായെരിഞ്ഞൊടുങ്ങി
വായ നാലുദിക്കില്‍ അലറും
ഒറ്റദിക്കിലും കേള്‍ട്ടില്ല
പുതുമയില്ലാത്തവന്‍ പഴയതിനെ
അലക്കും വെളുപ്പിക്കും
പഴയകുപ്പിയില്‍ നിറക്കും
ഓടുംപാവും ബാക്കിയാവും
വരാനുള്ളത് വഴിയില്‍ തങ്ങി
തേടിയവള്ളി കാലില്‍ ചുറ്റിയില്ല
ടെലിവിഷന്‍ നോക്കിയിരുന്നത്
ടെലിവിഷന്‍ നോക്കലായി
കാണുന്നതിനെക്കാള്‍ 
കാണുന്നയാള്‍ക്ക് പുതുമ
പുസ്തക പുഴുവായും
പുസ്തകം പുഴുവായും
ഞാന്‍ പുസ്തകത്തെയും
പുസ്തകം എന്നെയും
അരിച്ചരിച്ച് മുറിച്ചുമുറിച്ച്
മുമ്പുകണ്ടവനെ ഇന്നുകണ്ടു
ഹരണഫലം ഒന്നും ശിഷ്ടം രണ്ടും 
ഓടുന്ന ട്രെയിനെ 
ഓടാതെ തോരാതെ നോക്കി
ഓടി തളര്‍ന്നില്ല
നോക്കിയിരുന്ന് കിതച്ചു
കുത്താന്‍ വന്നു; വേദമോതിയില്ല
കുത്താതെ വിരളാതെ പോയി
ചെറ്റകളുടെ നടുവില്‍ ചെറ്റകെട്ടി
കോണ്‍ക്രീറ്റുകാടില്‍ കുടുകെട്ടി
ഓണം വന്നു വിഷുകണി കണ്ടു
വായിക്കരിയിട്ടു വെള്ളമൂടി
തെക്കോട്ടെടുക്കാന്‍ ധൃതികൂട്ടി!