പ്രിയേ സഹിക്ക വയ്യ നിന്
വിയോഗം തീര്ക്കും മൂകമാം
നെടുവീര്പ്പുകള്, ഹൃദയറകളില്
നീനാളമായി എരിയുു നിന്
ഓര്മകള് തീര്ക്കും നിമിഷങ്ങള്
എന് പാതിയാം നിന് പാതിയെ
അടര്ത്തിയെടുത്തൊരാ ദുരന്ത
വിധിയെ എത്രമേല് വിസ്മരിച്ചീടു
കിലും ഓര്മകളില് പുതുജന്മമായ്
നീ വിളങ്ങുന്നു മന്ദസ്മിതംതൂകി
നിന്നെവരിച്ച നിമിഷംമുതല്
നീ നല്കിയൊരാശ്വാസ നിശ്വാസം
രക്തധമനികളില് ഒഴുകിയ ചുടു
ചോരയില് നീ പകര്ന്നൊരാ
വിദ്യുത്പ്രവേഗമാം തുടിപ്പുകള്
നിമിഷങ്ങളാല് തീര്ത്തൊരാ
ജീവിതയാത്രതന് തുഴകളില്
നീ പകര്ന്ന ശക്തിയും ആവേശവും
മറക്കില്ലൊരിക്കലുമെങ്കിലും
താങ്ങുവാനാകില്ല നിന്വിട
നല്കിയ ആഘാതമേല്പ്പിച്ച
മുറിവുകള് ഹൃദയഭിത്തിയില്
നീറ്റലായി പുകയുന്നു വ്രണിതമായ്
മകനരികിലെന്നാകിലും ആശ്വസിപ്പിക്കാന്
വാക്കുകള് മതിയാവില്ല, നിന്
കരവല്ലരിയുടെ സ്പര്ശമില്ലാതെ.
കാറ്റും മഴയും ഇടിയും മിന്നലും
തകൃതിയായി പെയ്തൊടുങ്ങിലും
ഊര്വരം മനസ്സകം അന്ധകാരം
മിന്നാമിനുങ്ങിന് പ്രഭാപൂരം
തീര്ക്കില്ലൊരിക്കലും വര്ണരാചികള്
നീയില്ലാതെയൊടുങ്ങുമാം നിശ്ശബ്ദ
നിമിഷങ്ങളില് ഞാന് തനിച്ചിരുന്നൂ
എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ദിനരാത്ര
കോലാഹലങ്ങളില് ഭ്രാന്തമാം മുരള്ച്ച
മാത്രമായിമാറുന്നു തലക്കനത്താല്
ഊണില്ല, ഉറക്കമില്ല, കുളിയും ഒരുങ്ങലും
ഇനിയെത്രനാള് കാക്കേണം നിന്നരികി
ലെത്താന്, നിന്നെ കൊതിതീരെ വീണ്ടും
കണ്ടിരിക്കാന്, നിന് മടിയില് തലചായ്ചു
റങ്ങാന്, മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളില് മുങ്ങാന്
മകനേ മാപ്പു നല്കൂ നിന് അച്ഛനാം
പാപിയെ മറന്നേക്കൂ എന്നേക്കുമായ്
വയ്യെനിക്ക് നിന് മാതൃവിയോഗം
തീര്ക്കും ചുടലപോല് എരിയും
മനസ്സിനെ താങ്ങുവാന് വെല്ലുവാന്
നിന്മനം ഭീമശ്ശക്തിയാല് നിവര്ത്തണം
ജീവിതസാഗര പ്രളയജ്വരങ്ങളെ
മറികടന്നീടുവാന്, വിജയംവരിക്കാന്.
വിയോഗം തീര്ക്കും മൂകമാം
നെടുവീര്പ്പുകള്, ഹൃദയറകളില്
നീനാളമായി എരിയുു നിന്
ഓര്മകള് തീര്ക്കും നിമിഷങ്ങള്
എന് പാതിയാം നിന് പാതിയെ
അടര്ത്തിയെടുത്തൊരാ ദുരന്ത
വിധിയെ എത്രമേല് വിസ്മരിച്ചീടു
കിലും ഓര്മകളില് പുതുജന്മമായ്
നീ വിളങ്ങുന്നു മന്ദസ്മിതംതൂകി
നിന്നെവരിച്ച നിമിഷംമുതല്
നീ നല്കിയൊരാശ്വാസ നിശ്വാസം
രക്തധമനികളില് ഒഴുകിയ ചുടു
ചോരയില് നീ പകര്ന്നൊരാ
വിദ്യുത്പ്രവേഗമാം തുടിപ്പുകള്
നിമിഷങ്ങളാല് തീര്ത്തൊരാ
ജീവിതയാത്രതന് തുഴകളില്
നീ പകര്ന്ന ശക്തിയും ആവേശവും
മറക്കില്ലൊരിക്കലുമെങ്കിലും
താങ്ങുവാനാകില്ല നിന്വിട
നല്കിയ ആഘാതമേല്പ്പിച്ച
മുറിവുകള് ഹൃദയഭിത്തിയില്
നീറ്റലായി പുകയുന്നു വ്രണിതമായ്
മകനരികിലെന്നാകിലും ആശ്വസിപ്പിക്കാന്
വാക്കുകള് മതിയാവില്ല, നിന്
കരവല്ലരിയുടെ സ്പര്ശമില്ലാതെ.
കാറ്റും മഴയും ഇടിയും മിന്നലും
തകൃതിയായി പെയ്തൊടുങ്ങിലും
ഊര്വരം മനസ്സകം അന്ധകാരം
മിന്നാമിനുങ്ങിന് പ്രഭാപൂരം
തീര്ക്കില്ലൊരിക്കലും വര്ണരാചികള്
നീയില്ലാതെയൊടുങ്ങുമാം നിശ്ശബ്ദ
നിമിഷങ്ങളില് ഞാന് തനിച്ചിരുന്നൂ
എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ദിനരാത്ര
കോലാഹലങ്ങളില് ഭ്രാന്തമാം മുരള്ച്ച
മാത്രമായിമാറുന്നു തലക്കനത്താല്
ഊണില്ല, ഉറക്കമില്ല, കുളിയും ഒരുങ്ങലും
ഇനിയെത്രനാള് കാക്കേണം നിന്നരികി
ലെത്താന്, നിന്നെ കൊതിതീരെ വീണ്ടും
കണ്ടിരിക്കാന്, നിന് മടിയില് തലചായ്ചു
റങ്ങാന്, മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളില് മുങ്ങാന്
മകനേ മാപ്പു നല്കൂ നിന് അച്ഛനാം
പാപിയെ മറന്നേക്കൂ എന്നേക്കുമായ്
വയ്യെനിക്ക് നിന് മാതൃവിയോഗം
തീര്ക്കും ചുടലപോല് എരിയും
മനസ്സിനെ താങ്ങുവാന് വെല്ലുവാന്
നിന്മനം ഭീമശ്ശക്തിയാല് നിവര്ത്തണം
ജീവിതസാഗര പ്രളയജ്വരങ്ങളെ
മറികടന്നീടുവാന്, വിജയംവരിക്കാന്.
No comments:
Post a Comment