Monday, November 9, 2015

തൃഷ്ണ

ഉറവയില്‍ ഉടല്‍പൊട്ടി
പിറക്കുന്നു പുതുജന്മം
പാമ്പിനെപ്പോല്‍ ഇഴയുന്നു
അഗാധമാം ഗര്‍ത്തത്തില്‍
മതിവരാത്ത രതിമൂര്‍ച്ചയില്‍
തേനൂറും വിരിഞ്ഞറോസാദളം
അനുഭൂതിയാം വെണ്‍മുത്തുകള്‍
അജ്ഞാതം, അതീന്ദ്രിയം
ചലനം നിശ്ചലം പാറപോല്‍
വചനം നിശ്ശബ്ദം മന്ത്രംപോല്‍
ശൂന്യമാം നിമിഷബിന്ദുക്കള്‍
പ്രകൃതി തകൃതി വികൃതി!
അന്ധരായ്, ബന്ധിരരായ്
മൂകരായ് അസ്പൃശ്യരായ്
മറവിയായ് നിര്‍വൃതി
വാക്കുകള്‍ വറ്റിവരണ്ടു
ഗന്ധമില്ല, രുചിയില്ല, അറിവില്ല
ഒന്നുമല്ലാത്ത ഒന്നുമില്ലാത്ത
ഒന്നായരോര്‍മപോല്‍
മധുരം ദീപ്തം സംതൃപ്തം!
വീണ്ടും വരളുന്നു ഭൂമി
വര്‍ഷത്തിനായി നോറ്റ്
ഹര്‍ഷപുളകിതം നിന്‍മുഖം
മനോരഥമേറുന്നു വിണ്ണിലായ്
ഉറയുന്നു കന്മദംപോല്‍
കരിമ്പാറക്കെട്ടിലായ് നീര്‍ജലം
ഊറുന്നു മതിജലം വിടവിലായി
ഒഴുകുന്നു ഭൂമിയില്‍ വൃഥാ
സംഗമം സുരഭിലം സമ്മോഹനം
വീണ്ടും വീണ്ടും കൊതിക്കുന്നു
പ്രാണന്റെ തൃഷ്ണപോല്‍...



No comments:

Post a Comment