പ്രേമം അമൃതവര്‍ഷം
ആത്മാവുകളുടെ സംഗമം
ആനന്ദം അനിര്‍വചനീയം
പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളില്‍ ലയിച്ച്
അനൂഭൂതിയുടെ മഹാസാഗരം
സ്‌നേഹം പങ്കുവയ്ക്കല്‍
സമ്പൂര്‍ണ സമര്‍പ്പണം
ബലാബലങ്ങളില്ലാതെ
കുറ്റവുംകുറവുമില്ലാതെ
പരസ്പരപൂരകമത്രെ
നിന്നിലെ വിടവിനെ
നികത്തിയും അകറ്റിയും
വല്ലായ്മയും ഇല്ലായ്മയും
മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളില്‍
സംസ്‌ക്കരിക്കുംമറവിയായ്
എത്ര കൂതൂഹലം ഇടവേള
തന്‍ സൗഹാര്‍ദതീരങ്ങള്‍
കാറ്റിലും മരുപ്പച്ചയിലും
തഴുകുന്ന കുളിര്‍രസം
മനസ്സില്‍ മാരിവില്ലായ്
നേരംപോക്കായി തോന്നും
നേരെ ചൊന്നാലതുപോലും
നേരം കളയാനില്ല നേരം
പറയണം പാടണം പതിയെ
നിന്‍ കാതുകളില്‍ മര്‍മരമായി
അഴകിന്‍നിലാവായി അഴലിന്‍
സൗരഭ്യമായി വരുമോ നിയെന്‍
ചാരെ, അനവധ്യസംഗീതമായി
ഒരുപാടുനാളായി കാത്തുനില്
ക്കയല്ലോ നിന്നിലലിയാനായി
എത്രഋതുക്കള്‍ പോയിമറയും
അത്രമേല്‍ സൗഭഗം ഈവേള
പൂമുല്ലമൊട്ടിന്‍ പല്ലരിവിടരും
നിന്‍ മന്ദഹാസകിലുക്കത്തില്‍
പൂത്തിടും ഒരു വസന്തകാലം
ഒരു വാക്കിനായിരമര്‍ഥങ്ങള്‍
ഒരു നോക്കില്‍ മി്ന്നിമറയും
ചിത്രശലഭവര്‍ണരാചികള്‍
ഒരു സ്പര്‍ശമേകും വിദ്യുത്
ചാലകപ്രവാഹവേഗം മനസ്സില്‍
തളരുന്നുതനം വളരുന്നുമനം
കാണുന്നു കാണാകാഴ്ചകള്‍
വിടരുന്നു ഭാവനകളനന്തമായി
തുടരുന്നു ജീവിതതാളമേളം
വന്യമാം പ്രകൃതിസമക്ഷത്തില്‍
നിന്നെവരിയുമാം ബലിഷ്ഠമാ
കൈകളില്‍ ഞരമ്പില്‍ തുടിക്കും
രക്തചംക്രമണം ദ്രുതം ചടുലം
പായും പാമ്പിന്‍വേഗശരമായി
തപിക്കുംഹൃദയറകള്‍ ശീതമായി
ഓരോ അണുവിലും രോമരാചികള്‍
ഉണരും ഉണര്‍വിന്‍ ഉന്മേഷമായി
തീര്‍ക്കും ചാലുകള്‍ വിയര്‍പ്പിന്‍
കണമായി ഒഴുകും നദിപോല്‍
ചുറ്റിലും സമുദ്രക്കടലായിപരക്കും
നിന്‍ നാഭിചുഴിയിലെ നനുത്ത
രോമചരിഞ്ഞാഗ്രസീമയില്‍
തഴുകും ചുണ്ടിന്‍ കുസൃതിയില്‍
പുളയും, ഗംഗയായി ഒഴുകും
നീ ജടധാരിയെന്‍ പാതിയായി
ഒടുക്കം ഒടുങ്ങാത്ത രാവുപോല്‍
പുലരാത്ത പുലര്‍ക്കാലവേളയില്‍
പതിയെ കണ്ണിമവിടരും കുളിര്‍
കാറ്റിന്‍ ശീല്‍ക്കാരമണയുമ്പോള്‍
തെളിയും ഭൂമി,വാനവും മുന്നിലായി
ആത്മാവുകളുടെ സംഗമം
ആനന്ദം അനിര്‍വചനീയം
പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളില്‍ ലയിച്ച്
അനൂഭൂതിയുടെ മഹാസാഗരം
സ്‌നേഹം പങ്കുവയ്ക്കല്‍
സമ്പൂര്‍ണ സമര്‍പ്പണം
ബലാബലങ്ങളില്ലാതെ
കുറ്റവുംകുറവുമില്ലാതെ
പരസ്പരപൂരകമത്രെ
നിന്നിലെ വിടവിനെ
നികത്തിയും അകറ്റിയും
വല്ലായ്മയും ഇല്ലായ്മയും
മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളില്‍
സംസ്‌ക്കരിക്കുംമറവിയായ്
എത്ര കൂതൂഹലം ഇടവേള
തന്‍ സൗഹാര്‍ദതീരങ്ങള്‍
കാറ്റിലും മരുപ്പച്ചയിലും
തഴുകുന്ന കുളിര്‍രസം
മനസ്സില്‍ മാരിവില്ലായ്
നേരംപോക്കായി തോന്നും
നേരെ ചൊന്നാലതുപോലും
നേരം കളയാനില്ല നേരം
പറയണം പാടണം പതിയെ
നിന്‍ കാതുകളില്‍ മര്‍മരമായി
അഴകിന്‍നിലാവായി അഴലിന്‍
സൗരഭ്യമായി വരുമോ നിയെന്‍
ചാരെ, അനവധ്യസംഗീതമായി
ഒരുപാടുനാളായി കാത്തുനില്
ക്കയല്ലോ നിന്നിലലിയാനായി
എത്രഋതുക്കള്‍ പോയിമറയും
അത്രമേല്‍ സൗഭഗം ഈവേള
പൂമുല്ലമൊട്ടിന്‍ പല്ലരിവിടരും
നിന്‍ മന്ദഹാസകിലുക്കത്തില്‍
പൂത്തിടും ഒരു വസന്തകാലം
ഒരു വാക്കിനായിരമര്‍ഥങ്ങള്‍
ഒരു നോക്കില്‍ മി്ന്നിമറയും
ചിത്രശലഭവര്‍ണരാചികള്‍
ഒരു സ്പര്‍ശമേകും വിദ്യുത്
ചാലകപ്രവാഹവേഗം മനസ്സില്‍
തളരുന്നുതനം വളരുന്നുമനം
കാണുന്നു കാണാകാഴ്ചകള്‍
വിടരുന്നു ഭാവനകളനന്തമായി
തുടരുന്നു ജീവിതതാളമേളം
വന്യമാം പ്രകൃതിസമക്ഷത്തില്‍
നിന്നെവരിയുമാം ബലിഷ്ഠമാ
കൈകളില്‍ ഞരമ്പില്‍ തുടിക്കും
രക്തചംക്രമണം ദ്രുതം ചടുലം
പായും പാമ്പിന്‍വേഗശരമായി
തപിക്കുംഹൃദയറകള്‍ ശീതമായി
ഓരോ അണുവിലും രോമരാചികള്‍
ഉണരും ഉണര്‍വിന്‍ ഉന്മേഷമായി
തീര്‍ക്കും ചാലുകള്‍ വിയര്‍പ്പിന്‍
കണമായി ഒഴുകും നദിപോല്‍
ചുറ്റിലും സമുദ്രക്കടലായിപരക്കും
നിന്‍ നാഭിചുഴിയിലെ നനുത്ത
രോമചരിഞ്ഞാഗ്രസീമയില്‍
തഴുകും ചുണ്ടിന്‍ കുസൃതിയില്‍
പുളയും, ഗംഗയായി ഒഴുകും
നീ ജടധാരിയെന്‍ പാതിയായി
ഒടുക്കം ഒടുങ്ങാത്ത രാവുപോല്‍
പുലരാത്ത പുലര്‍ക്കാലവേളയില്‍
പതിയെ കണ്ണിമവിടരും കുളിര്‍
കാറ്റിന്‍ ശീല്‍ക്കാരമണയുമ്പോള്‍
തെളിയും ഭൂമി,വാനവും മുന്നിലായി
No comments:
Post a Comment