ഭൗതീകമായതും ബൗദ്ധീകമായതുമായ അറിവ് മനസ്സിനെ വികസിപ്പിക്കുന്നില്ല. ആത്മീയമായ അറിവും അനുഭവവുമാണ് മനസ്സിനെ പൂര്ണതയിലെത്തിക്കുന്നത്. ബുദ്ധിപരമായ അറിവുകൊണ്ട് നമ്മുടെ ബുദ്ധിശ്ശക്തി വര്ദ്ധിക്കുമെങ്കിലും അതിന്റെ വ്യാപ്തി പരിമിതവും താത്ക്കാലികവുമാണ്. അത്തരത്തിലുള്ള അറിവ് ആര്ജിക്കുന്ന അവസരത്തില് മാത്രം നമ്മുടെ ചിന്തയും ബുദ്ധിയും വികസിക്കുകയും പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെയുള്ള അവസരത്തിന്റെ അഭാവത്തില് അതുവരെ നേടിയ അറിവ് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. കൂടാതെ ബൗദ്ധീകമായിട്ടുള്ള അറിവ് ഒരു തിരിച്ചറിയല് മാത്രമായി ഒതുങ്ങുകയും അത് ജീവിതത്തിന് ഒരു കാഴ്ചപ്പാട് ഉണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള അനുഭവമാകുന്നില്ല.
ആത്മീയമായിട്ടുള്ള അറിവ് അനുഭവമാണ്. അതിന് അനന്തതയോളം അകലവും ആഴവുമുണ്ട്. അങ്ങനെ ലഭിക്കുന്ന അനുഭവത്തില് നിന്നുള്ള അറിവ് ഒരിക്കലും അസ്തമിക്കുകയോ അപ്രത്യക്ഷമാവുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. യഥാര്ത്ഥമായിട്ടുള്ള അറിവ് അനുഭവം ആത്മീയമായിട്ടുള്ളതാണ്. അതിന് ഒരിക്കലും നാശമില്ല, മറവിയില്ല. അവിടെ അറിവ് വര്ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഒന്നില് നിന്ന് നൂറായും നൂറ് ആയിരമായും അനന്തമായി വളര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ അറിവില് ജീവിതം തെളിഞ്ഞ ജലാശയത്തിലെ പ്രതിച്ഛായപോലെ പ്രതിഫലിക്കും. നമ്മള് സത്യത്തെ, യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ അറിയുന്നു. അനുഭവിക്കുന്നു. അത് നിസ്സംഗമായ അനുഭൂതിയാണ്. മനുഷ്യന് അപ്പോള് അമരനാകും.
വിരക്തി ഒരു പകര്ച്ചയാണ്. ആസക്തിയില് നിന്നുള്ള മോചനം. വിരക്തി രണ്ടുവിതത്തില് സംഭവിക്കുന്നു.ഒന്ന് ജന്മനാല് സംഭവിക്കുന്ന ഒരു തരം ആത്മീയാനുഭൂതി. ഭൗതീകമായ കാര്യങ്ങളിലുള്ള താല്പര്യമില്ലായ്മ. അത് ജന്മനാലും ജീവിതഗതിയിലും സംഭവിക്കുന്നതാണ്. മറ്റൊന്ന് ജീവിതാനുഭവം നല്കുന്ന കയ്പുനീരിനാല് ജീവിതത്തോടുതന്നെ തോന്നുന്ന വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും ഒരാളില് ഉണ്ടാക്കുന്ന വികാരമായും വിരക്തി അനുഭവപ്പെടും. ജീവിതം കനത്ത ആഘാതമായി ഭവിക്കുമ്പോള് ഭൗതീകാവസ്ഥകളോടു മുഖംതിരിക്കുകയും ഭോഗതൃഷ്ണകള് ശമിക്കുകയും എല്ലാത്തിനോടും വിരക്തിയുണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയാണിത്. അത് ഒരു അടിച്ചേല്പിക്കപ്പെട്ട വികാരമാണ്. ഈ വികാരം നാശോന്മുഖമായ വിരക്തിയാണ് ഉണ്ടാക്കുക.
യഥാര്ത്ഥമായ വിരക്തി നിസ്സംഗതയാണ്. അത് ആത്മീയമാണ്. അവിടെ വികാരവിക്ഷോഭങ്ങളുണ്ടാവില്ല. ശാന്തമായ കടലുപോലെ. ഉത്തുംഗത്തില് നിവര്ന്നുനില്ക്കുന്ന കൊടുമുടിപോലെ അചഞ്ചലം. മരുഭൂമിപോലെ നിശ്ശൂന്യമാണ്. അവര് വികാരത്തെ അതിജീവിച്ചവരാണ്. അനശ്വരരാണ്. അവരാണ് ജീവിതത്തെ അറിയുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. അവര് യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ സത്യത്തെ തൊട്ടറിയുന്നു. അവര് സ്വതന്ത്രരാണ്. മുക്തരാണ്. അവര് കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്നു. ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും ആത്മാവിനെയും കടന്ന് ബ്രഹ്മത്തെ പ്രാപിക്കുന്നവരാണവര്. അവര് സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും പോലെ വെട്ടിത്തിളങ്ങും.
ആത്മീയമായിട്ടുള്ള അറിവ് അനുഭവമാണ്. അതിന് അനന്തതയോളം അകലവും ആഴവുമുണ്ട്. അങ്ങനെ ലഭിക്കുന്ന അനുഭവത്തില് നിന്നുള്ള അറിവ് ഒരിക്കലും അസ്തമിക്കുകയോ അപ്രത്യക്ഷമാവുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. യഥാര്ത്ഥമായിട്ടുള്ള അറിവ് അനുഭവം ആത്മീയമായിട്ടുള്ളതാണ്. അതിന് ഒരിക്കലും നാശമില്ല, മറവിയില്ല. അവിടെ അറിവ് വര്ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഒന്നില് നിന്ന് നൂറായും നൂറ് ആയിരമായും അനന്തമായി വളര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ അറിവില് ജീവിതം തെളിഞ്ഞ ജലാശയത്തിലെ പ്രതിച്ഛായപോലെ പ്രതിഫലിക്കും. നമ്മള് സത്യത്തെ, യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ അറിയുന്നു. അനുഭവിക്കുന്നു. അത് നിസ്സംഗമായ അനുഭൂതിയാണ്. മനുഷ്യന് അപ്പോള് അമരനാകും.
വിരക്തി ഒരു പകര്ച്ചയാണ്. ആസക്തിയില് നിന്നുള്ള മോചനം. വിരക്തി രണ്ടുവിതത്തില് സംഭവിക്കുന്നു.ഒന്ന് ജന്മനാല് സംഭവിക്കുന്ന ഒരു തരം ആത്മീയാനുഭൂതി. ഭൗതീകമായ കാര്യങ്ങളിലുള്ള താല്പര്യമില്ലായ്മ. അത് ജന്മനാലും ജീവിതഗതിയിലും സംഭവിക്കുന്നതാണ്. മറ്റൊന്ന് ജീവിതാനുഭവം നല്കുന്ന കയ്പുനീരിനാല് ജീവിതത്തോടുതന്നെ തോന്നുന്ന വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും ഒരാളില് ഉണ്ടാക്കുന്ന വികാരമായും വിരക്തി അനുഭവപ്പെടും. ജീവിതം കനത്ത ആഘാതമായി ഭവിക്കുമ്പോള് ഭൗതീകാവസ്ഥകളോടു മുഖംതിരിക്കുകയും ഭോഗതൃഷ്ണകള് ശമിക്കുകയും എല്ലാത്തിനോടും വിരക്തിയുണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയാണിത്. അത് ഒരു അടിച്ചേല്പിക്കപ്പെട്ട വികാരമാണ്. ഈ വികാരം നാശോന്മുഖമായ വിരക്തിയാണ് ഉണ്ടാക്കുക.
യഥാര്ത്ഥമായ വിരക്തി നിസ്സംഗതയാണ്. അത് ആത്മീയമാണ്. അവിടെ വികാരവിക്ഷോഭങ്ങളുണ്ടാവില്ല. ശാന്തമായ കടലുപോലെ. ഉത്തുംഗത്തില് നിവര്ന്നുനില്ക്കുന്ന കൊടുമുടിപോലെ അചഞ്ചലം. മരുഭൂമിപോലെ നിശ്ശൂന്യമാണ്. അവര് വികാരത്തെ അതിജീവിച്ചവരാണ്. അനശ്വരരാണ്. അവരാണ് ജീവിതത്തെ അറിയുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. അവര് യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ സത്യത്തെ തൊട്ടറിയുന്നു. അവര് സ്വതന്ത്രരാണ്. മുക്തരാണ്. അവര് കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്നു. ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും ആത്മാവിനെയും കടന്ന് ബ്രഹ്മത്തെ പ്രാപിക്കുന്നവരാണവര്. അവര് സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും പോലെ വെട്ടിത്തിളങ്ങും.
No comments:
Post a Comment